کرم‌های ریه (Dichelobacter و Paragonimus) نوعی از انگل‌های داخلی هستند که می‌توانند در دستگاه تنفسی اسب‌ها زندگی کنند. این انگل‌ها معمولاً در ریه‌ها و مجاری تنفسی اسب‌ها قرار می‌گیرند و می‌توانند باعث بروز مشکلات تنفسی و دیگر عوارض جدی شوند. در زیر به توضیحاتی درباره کرم‌های ریه در اسب‌ها اشاره می‌شود:

### 1. انواع کرم‌های ریه:

- **Dichelobacter:** این نوع کرم می‌تواند در ریه‌ها و مجاری تنفسی اسب‌ها زندگی کند و باعث عفونت‌های تنفسی شود.

- **Paragonimus:** این نوع بیشتر در مناطق خاصی رایج است و می‌تواند به ریه‌ها آسیب برساند.

### 2. علائم آلودگی:

- **مشکلات تنفسی:** شامل سرفه، تنگی نفس و تنفس سریع.

- **کاهش وزن:** به دلیل مشکلات تنفسی و کاهش اشتها.

- **خستگی و بی‌حالی:** اسب ممکن است کمتر فعال باشد و نشانه‌های خستگی را نشان دهد.

- **ترشحات بینی:** ممکن است ترشحات غیرطبیعی از بینی مشاهده شود.

### 3. تشخیص:

- **آزمایش مدفوع:** انجام آزمایش‌های مدفوع برای شناسایی تخم‌های کرم‌های ریه. این آزمایش می‌تواند نوع و تعداد انگل‌ها را مشخص کند.

- **معاینه بالینی:** بررسی علائم بالینی و وضعیت عمومی اسب.

- **تصویربرداری:** در برخی موارد، استفاده از اشعه ایکس برای بررسی وضعیت ریه‌ها و شناسایی عفونت‌ها.

### 4. درمان:

- **داروهای ضد انگل:** استفاده از داروهای خاص که به طور مؤثر کرم‌های ریه را از بین می‌برند.

- **آنتی‌بیوتیک‌ها:** در صورت بروز عفونت‌های ثانویه، ممکن است نیاز به استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها باشد.

- **برنامه درمانی منظم:** ایجاد یک برنامه منظم برای درمان انگل‌ها و بررسی وضعیت ریه‌ها.

### 5. پیشگیری:

- **مدیریت بهداشت:** تمیز نگه داشتن محل نگهداری اسب‌ها و حذف فضولات.

- **تغذیه مناسب:** تأمین تغذیه مناسب و تقویت سیستم ایمنی اسب‌ها.

- **کنترل عوامل محیطی:** جلوگیری از قرار گرفتن اسب‌ها در معرض شرایط نامساعد محیطی که ممکن است باعث افزایش خطر عفونت‌های تنفسی شود.

با رعایت این نکات، می‌توان به کنترل و پیشگیری از آلودگی به کرم‌های ریه در اسب‌ها کمک کرد و سلامت آن‌ها را حفظ نمود.