برنامه‌های بهبود ژنتیکی اسب‌ها به منظور افزایش کیفیت و عملکرد این حیوانات طراحی شده‌اند. این برنامه‌ها می‌توانند شامل روش‌های مختلفی باشند که به پرورش‌دهندگان کمک می‌کنند تا صفات مطلوب را در نسل‌های جدید تقویت کنند. در زیر به برخی از این برنامه‌ها اشاره می‌شود:
### 1. **انتخاب طبیعی و مصنوعی**
- **انتخاب طبیعی**: در این روش، اسب‌ها به طور طبیعی بر اساس توانایی‌های خود برای بقا و تولید مثل انتخاب می‌شوند. این انتخاب معمولاً به صورت غیرمستقیم و در طول زمان انجام می‌شود.
- **انتخاب مصنوعی**: در این روش، پرورش‌دهندگان به طور فعال اسب‌هایی را که دارای صفات مطلوب هستند، انتخاب می‌کنند. این انتخاب می‌تواند بر اساس ویژگی‌های فیزیکی، رفتاری یا عملکردی انجام شود.
### 2. **تلاقی نژادها**
- **تلاقی بین‌نژادی**: ترکیب نژادهای مختلف می‌تواند به تولید اسب‌هایی با ویژگی‌های جدید و بهبود یافته منجر شود. این روش می‌تواند به افزایش تنوع ژنتیکی و بهبود صفات خاص کمک کند.
- **تلاقی درون‌نژادی**: این روش شامل جفت‌گیری اسب‌های نزدیک به هم از یک نژاد خاص است. اگر به درستی انجام شود، می‌تواند به تقویت صفات خاص و افزایش ثبات ژنتیکی منجر شود. اما اگر به درستی مدیریت نشود، ممکن است منجر به مشکلات ژنتیکی شود.
### 3. **تست‌های ژنتیکی**
- **تست‌های DNA**: با استفاده از تست‌های ژنتیکی، پرورش‌دهندگان می‌توان
