1. تشخیص:
   - مشاهده علائم بالینی مانند تغییر رنگ پشم به صورت زنگ زدگی، رشد ضعیف و کم‌خونی.
   - علائمی نظیر عدم تعادل و لرزش به دلیل آسیب به سیستم عصبی.
   - آزمایش خون برای اندازه‌گیری سطح مس و سایر شاخص‌های مرتبط.
   - تحلیل تاریخچه مصرف غذایی و محیط زندگی گله.

2. پیشگیری:
   - ارائه غذای متعادل و غنی از مس بر اساس نیازهای گوسفندان.
   - استفاده از مکمل‌های مس به شکل بلوک‌های معدنی یا کنسانتره طبق توصیه دامپزشک.
   - ارزیابی و اصلاح خاک و گیاهان مرتع برای اطمینان از کافی بودن سطح مس.
   - جلوگیری از مصرف بیش از حد مواد خوراکی مانع جذب مس مانند مولیبدن.

3. درمان:
   - انجام تزریقات مس تحت نظر دامپزشک در صورت تشخیص کمبود حاد.
   - تنظیم رژیم غذایی برای افزایش مصرف مس و کاهش مواد ضد مغذی.
   - پیگیری منظم وضعیت سلامتی گوسفند برای تضمین بهبود و جلوگیری از مشکلات آینده.
   - مشاوره با دامپزشک برای هرگونه تغییر در برنامه‌های تغذیه و مکمل‌دهی.