1. تشخیص:
- مشاهده علائمی مانند بزرگشدگی غده تیروئید (گواتر) در برهها و بالغین.
- تولد برههای مرده یا ضعیف و عدم رشد مناسب.
- خستگی، ضعف و کاهش اشتها.
- آزمایش خون برای اندازهگیری سطح هورمونهای تیروئید و بررسی میزان ید.
2. پیشگیری:
- استفاده از مکملهای معدنی حاوی ید در جیره غذایی گوسفندان.
- ارائه نمک یدهشده به عنوان بخشی از رژیم غذایی.
- بررسی و تنظیم خاک و تغذیه مرتع برای اطمینان از وجود سطوح کافی ید.
- پایش مداوم سلامت گله، بهویژه در مناطق با خاکهای کم ید.
3. درمان:
- تجویز مکملهای ید به گوسفندان براساس توصیه دامپزشک.
- استفاده از تزریقات ید در موارد شدید کمبود.
- اصلاح و تعدیل رژیم غذایی برای افزایش میزان ید مصرفی.
- پیگیری و بررسی منظم برای اطمینان از بهبود وضعیت و جلوگیری از بروز مجدد کمبود.