نوک چینی در بوقلمون‌ها به معنای کوتاه کردن نوک آنها به منظور جلوگیری از رفتارهای نامطلوب مانند نوک زدن و آسیب رساندن به یکدیگر است. این رفتارها می‌توانند در شرایطی که بوقلمون‌ها در محیط‌های پرازدحام و پرتنش نگه‌داری می‌شوند، بیشتر مشاهده شوند.
هدف اصلی نوک چینی کاهش آسیب‌هایی است که ممکن است از رفتارهای تهاجمی یا ناهنجاری‌های تغذیه‌ای ناشی شود. با کوتاه کردن نوک، توانایی بوقلمون‌ها برای نوک زدن به یکدیگر کاهش می‌یابد و احتمال ایجاد زخم و عفونت نیز کم‌تر می‌شود.
روش نوک چینی معمولا در سنین پایین انجام می‌شود تا پرندگان استرس کمتری را تجربه کنند و عادت‌های رفتاری آنها بهتر شکل گیرد. این فرآیند باید توسط افراد مجرب و با استفاده از تجهیزات مناسب انجام شود تا از بروز درد و استرس بیشتر جلوگیری شود.
در برخی موارد، مدیریت صحیح محیط، کاهش تراکم جمعیت، و بهبود شرایط رفاهی می‌تواند نیاز به نوک چینی را کاهش دهد. به هر حال، تصمیم به اجرای این روش باید با دقت و با در نظر گرفتن جوانب اخلاقی و رفاهی گرفته شود.
